யார் பிரபலம்...?

கட்டுரையை துவங்குவதற்கு முன் ஏற்பட்ட கோர்வையான பல அனுபவங்களும், ஏற்றுக் கொள்ளமுடியாத பல விடயங்களையும் தேக்கிவைத்து பழக்கப்படாத சுபாவமும் ஒன்று சேர்ந்து வெளிப்பட்டதின் விளைவு இதோ இந்த வரிகளைக் கடந்து எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

ஊடகங்கள் என்றால் என்னவென்றும் வெகு ஜன ஊடகங்களின் பொறுப்புணர்ச்சி என்னவென்றும் அறியமுடியாத ஒரு காலகட்டத்தில்தான் நாமும் வலைப்பூக்களின் மூலம் எழுத்து ஊர்வலங்கள் நடத்திக் கொண்டிருக்கிறோம். தொலைக்காட்சிகள் மக்களை கவர தொடர் நாடகங்கள் மூலம் மனிதர்களின் மூளையை இழுத்து பிடித்து கட்டி வைத்திருப்பதும், மக்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய செய்திகளை கொடுக்காமல் தங்களின் சாதக பாதகங்களுக்கு ஏற்றவாறு செய்திகள் வெளியிடுவதும், வியாபார யுத்திகளால் மனிதர்களின் புரிதலில் நங்கூரமிட்டு சிந்திக்கவிடாமல் நிறுத்தி வைத்திருப்பதும் என வெகு ஜன ஊடகங்கள் மக்களுக்கு தொடர்ந்து அநீதியை இழைத்துக் கொண்டிருக்கின்றன.

விழிப்புணர்வூட்டவேண்டிய பத்திரிக்கைகள் எல்லாம் மக்களின் உணர்ச்சியை உசுப்பேற்றி விட்டு பிரச்சினைகளின் வீரியத்தை படம் பிடித்து காட்டுகிறேன் பேர்வழி என்று எதிர்மறை சிந்தனைகளை தூண்டி விட்டுக்கொண்டிருக்கின்றன. எல்லா இடத்திலும் நியாயவான்களின் கருத்துக்களுக்கு காதுகொடுக்க தயாரில்லாத மக்களினால்தான் மிகைப்பட்ட பிரச்சினைகள் கிளர்த்து எழுகின்றன.

செயற்கைகோள் தொலைக்காட்சிகள், பத்திரிக்கைகளுக்கு அடுத்தபடியாக வளர்ந்து வரும் இணையப் பத்திரிக்கைகளுக்கு இணையாக ஒரு மிகப்பெரிய சக்தியாய் விசுவரூபமெடுத்து வந்துகொண்டிருப்பது தான் வலைப்பக்கங்கள். இலவசமாய் உருவாகி எல்லா மனிதர்களின் கையிலும் சிக்கியிருக்கும் ஒரு வலுவான ஆயுதமாக இருக்கும் இந்த வலைப்பங்களில் மனிதனின் அன்றாட பிரச்சினைகள் முதல், நாம் சந்திக்கும் மனிதர்களின் முகங்கள் பற்றியும் வெளிப்படுத்தி ஒவ்வொரு மனிதனும் ஒரு சமுதாய நல்லெண்ணம் கொண்ட ஒரு அற்புத எழுத்தாளனாய், தன்னின் திறமைகளை வெளிக்கொணர இலவசமாய் கிடைத்த ஒரு வாய்ப்பு இது........

இலவசங்களில் பெரும்பாலும் உருவாக்கியவரின் வலியும், அருமையும் தெரிவதில்லை. இலவசமாய் வலைப்பூக்கள் கையில் கிடைத்து தாய் தமிழில் கருத்து பகிரும் வாய்ப்பும் பெற்று இருக்கும் நாம் அசுர பலத்தோடு மோதி முட்டி சமுதாய கொடுமைகளை பெயர்த்தெடுக்கலாம், மனிதர்களை சிரிக்கவைக்கவும், கவிதைகளில் கிறங்கடிக்கவும், கட்டுரைகளில் சமுதாய கொடுமைகளை பெயர்த்தெடுக்கவும் வலு கொண்ட ஒரு ஆயுதம்...இது....! எத்தனை வலைப்பூக்கள் நாம் வைத்திருக்கிறோம் என்பதை விட என்ன எழுதுறோம் என்பதுதானே முக்கியம்?

உனக்கு என்ன வேண்டும்? எதுவேண்டுமானலும் கேள் என்று கேட்ட கடவுளிடம் கேட்டானாம் " ஸ்ட்ராங்கா ஒரு டீ சொல்லுப்ப்பா"ன்னு....கோடி கோடியாய் கொட்டிக் கொடுக்க, எல்லா ஆற்றலையும் தர கடவுள் ரெடி ஆனால் பக்தன் கேட்டது சிங்கிள் டீ.....! இதுதான் நடந்து கொண்டிருகிறது இன்றைய வலைப்பக்கங்களில் மிகுதியாக...! மிகைப்பட்டோரின் எதிர்பார்ப்பு சிங்கிள் " டீ " யோடு முடிந்து விடுகிறது...

ஆக்க பூர்வமான எழுத்துக்களும், பேச்சுகளும் வரலாற்றை மாற்றி அமைத்து இருக்கின்றன....அதிகார வர்க்கத்தை புரட்டிப் போட்டு இருக்கின்றன....! காரல் மார்க்ஸ் பொழுது போக்காய் எழுதுவோம் என்றும், சேகுவரா பொழுது போக்காய் வாழ்வோமென்றும் முடிவெடுத்து இருந்தால்...வரலாற்றில் எத்தனை விசயங்களை நாம் இழந்து இருப்போம் தெரியுமா....?

வாசிப்புத் திறன் கூடிப்போனால் விசால பார்வை கிடைக்கும்; விசால பார்வை கொண்டால் அநீதிகளின் வேர்கள் தெரியும். நான் எழுதி என்ன ஆகப் போகிறது என்ற கேள்வி மறையும். மிகைப்பட்ட பேருக்கு எழுத்தின் மீது அக்கறை குறைந்து தன்னை முன்னிலைப்படுத்தும், பிரபலமாக்கும் முயற்சிகளில் ஆர்வம் அதிகரித்து உள்ளது ஒரு ஆரோக்கியமான சூழ்நிலையா?

மோடி மஸ்தான் காட்டும் வித்தைக்கு கூட கூட்டம் இருக்கும், மேஜிக் ஷோவிலும் கூட்டம் இருக்கும் ....ஆனால் அதில் அறிவு இருக்கிறதா....? பெரும்பாலும் அறிவும் கூட்டமும் ஒன்றை ஒன்று சந்திக்கும் இடம்தான் வசீகரிக்கும் எழுத்து.....! வலைப்பூக்களை சக பதிவர்கள் மட்டுமா வாசிக்கிறார்கள் ...இல்லையே....சாதாரண வாசிப்பாளர்களும் அதிகமாக வாசிப்பவர்களாக இருக்கிறார்களே....! வலைப்பூக்களின் தரம் உயர வேண்டாமா?

நான் எழுதுகிறேன்...என் எழுத்தில் தற்பெறுமை இருக்கிறதா? எழுதும் நகைச்சுவையில் வாசகன் தன்னை மறந்து சிரிப்பானா? என் கவிதை மனிதனை சிறகடிக்கச் செய்யுமா? எனது கட்டுரை சமுதாயச் சீர்திருத்தத்தில் வெளிச்சமாய் இருக்குமா.....? இப்படி கேள்வி கேட்டிருப்போமா ஒவ்வொரு பதிவெழுதும் போதும்.....! இதை விட நான் பிரபலமாவேனா என்ற கருத்து மிகுந்து இருக்குமெனில் அந்த கருத்தில் தவறு இல்லை.... எல்லோரும் விரும்பும் ஒரு சராசரியான ஒரு மனதின் யாக்கை அது....ஆனால்....

நல்ல எழுத்துக்களை கொடுத்து... நான் பிரபலமாவேன் என்ற சங்கல்பம இருக்கிறதா? எல்லா நேரமும் கருத்து சொல்லவேண்டும் என்றில்லை....கவலை மறந்துமனிதனை சிரிக்கவைக்க நம்முடைய பதிவில் பலம் இருக்கிறதா...? உணர்ச்சியை தூண்டும் பதிவுகள் எழுதுவதில் பிரச்சினை இல்லை .... ஆனால் நூறு பேர் சாதிக்கலவரத்தில் இறந்து விட்டார் என்று பதிவிடும் போது சாதி என்ற மாயையால் மடியும் மக்களுக்க்கு விழிப்புணர்வு ஊட்டவும் கூடுதல் விபரங்கள் தரலாமே...?

பத்திரிக்கைகளும் இன்று இதே போன்ற ஒரு மனோபாவத்துடன் செயல்படுவதால் நம்மை பிரபலபடுத்திக்கொள்ள அசிங்கங்களை வெளிச்சம் போட்டு காட்டுகிறோம்....! வெளிச்சமிட்டு காட்டும் அதே நேரத்தில் அதற்கான தீர்வை எத்தனை பேர் சொல்கிறோம்? அந்த பதிவுக்கு வரும் பின்னூட்டங்களாவது அதற்கான தீர்வை சொல்கிறாதா என்றால்...இல்லை....மொத்தத்தில் நாமே நம்மை பெரிய ஆட்களாக கற்பனை செய்து கொள்கிறோம்.....அந்த கற்பனையில் நாம் வளரும் வாய்ப்பு பறிபோய்விடுகிறது.

ஆமாம்.... தோழர்களே...! நாம் எழுதுவதை எல்லாம் நாம் சேர்த்து வைத்திருக்கும் கூட்டம் ஆதரித்து 50 வோட்டுக்கள் போட்டு ஆகா...ஓஹோ என்று பின்னூட்டம் இட்டு வாழ்த்தி ஒரு மொய்விருந்து நடத்தி சென்று விடுகிறார்கள்....! மனிதன் தவறுகளுக்கு அப்பாற்பட்டவனா? எப்படி நம்மை திருத்திக் கொள்வது அல்லது வளர்த்துக்கொள்வது? கட்டுரையை விமர்சித்து கருத்து சொன்னால் விவாதம் வருவதற்கு பதிலாக சண்டை வருகிறது....? அறிவுகளின் மோதலும், ஏன் என்ற கேள்வியும் இல்லாமல் வலைப்பக்கஙள் வறண்டு கொண்டிருப்பதில் யாருக்குமே லாபம் இல்லையே?

யாரும் மணி கட்ட தயாரில்லை...! நல்ல எழுத்தாளர்கள் எல்லாம் பதிவுலகை விட்டு மெல்ல நகர்ந்து நிற்பதாகவே எனக்குப் படுகிறது. பூனைக்கு நான் மணி கட்டினால்...என் பதிவுக்கு ஓட்டு போட கருத்து சொல்ல யாரும் வர மாட்டார்களே என்ற பயம் வேறு......எப்படி தீர்ப்பது இந்த பிரச்சினையை....? பதிவுலகில் நல்ல எழுத்துக்கு சொந்தக்காரர்கள் எல்லாம்...25 வோட்டை தாண்டுவதில்லை என்பதில் இருக்கும் ஒரு அ நியாயம் உறைக்கவில்லையா நமக்கு.... ! நாம் நமது பதிவுகளை வசீகரமாய் எழுதுவதில் காட்டும் ஆர்வத்தை வசீகரமாய் எழுதுபவர்களின் எழுத்தை வாசிப்பதிலும் கருத்து சொல்வதிலும் ஓட்டுகள் செய்வதிலும் என்ன சிக்கல் இருக்கிறது?

ஓட்டுக்கள் ஒருவரின் திறமையை தீர்மானிப்பதிலை ஆனால் வளர்ந்து வரும் ஒரு படைப்பாளியை மிகைப்பட்ட பேரிடம் கொண்டு சேர்க்கும் ஒரு படகு இந்த ஓட்டுக்கள்....!இதில் மாற்றுக் கருதுக்கள் யாருக்கும் இருக்க முடியாது.........தோழர்களே.... சிலிர்த்து எழ வேண்டிய நேரம் இது.....

இரண்டாம் உலகபோரின் போது ஃப்ரான்சுக்கு எதிரான போரில் இங்கிலாந்து வீரர்க்ள் சோர்ந்து போயிருந்த சமயம்...வின்ஸன்ட் சர்சில் படைவீரர்களிடம் ஆற்றிய உரையை மொழியாக்கம் செய்யாமலெயே தருகிறேன் (ஏனென்றால் மொழியாக்கம் செய்து பார்த்த பின் அதன் மூலத்தில் இருந்த வலுவில்லை.......) அவர் உரையாற்றியதற்கு பிறகு வீரர்கள் கிளர்ந்தெழுந்து படை நடுத்தி வென்றதுதான் வரலாறு..... அத்தனை வலிமை கொண்டது பேச்சும் எழுத்தும்......

" We shall go to the end; we shall fight in france; we shall fight on the seas and oceans; we shall fight with the growing confident and growing strength in the air; we shall defend our island, whatever the cost maybe. We shall fight on the beaches and We shall fight on the landing grounds; We shall fight on the fields and in the streets. We shall fight in the hills; We shall never surrender. "

ஒரே ஒரு கேள்வியை விட்டுச் செல்கிறது இந்த கட்டுரை....

ஆரோக்கியமான சூழ் நிலைகளால் நல்ல பதிவுகள் எழுதி பிரபலமடைவது முக்கியமா? இல்லை பொய்யான மாயையினால் பிரபலமடைவது முக்கியமா?

கழுகிற்காக,
தேவா.S


(கழுகு இன்னும் ....உயர பறக்கும்)

Posted in: கழுகு